Σοκάρει η είδηση για το θάνατο νεαρού στην προσπάθειά του να διαφύγει από ελεγκτή. Όμως δεν αρκεί η θλίψη ή η οργή. Για να μην ξανασυμβεί αυτό, και για να μην οδηγηθούμε σε μια ανεξέλεγκτη αντιπαράθεση επιβατών – εργαζομένων με απρόβλεπτες συνέπειες, είναι ανάγκη να την μετατρέψουμε άμεσα σε ένα κίνημα για δωρεάν αστικές συγκοινωνίες για όλους-ες.
Γιατί όταν γεννιόμαστε μέσα σε τέτοιες πόλεις, οι δωρεάν συγκοινωνίες είναι δικαίωμα.
Γιατί χρειαζόμαστε δωρεάν συγκοινωνίες για να πάμε να δουλέψουμε ως σκλάβοι ή για να αναζητήσουμε δουλειά.
Γιατί όταν μας έχουν εξαθλιώσει, το να αυξάνουν τις τιμές των εισιτηρίων και μάλιστα σε τέτοια ποσοστά, αντί να τις μειώνουν είναι πρόκληση.
Γιατί οι υπηρεσίες που μας παρέχονται είναι άθλιες. Τα δρομολόγια μειώνονται όλο και περισσότερο ενώ ο πληθυσμός αυξάνει, περιμένουμε σε άθλιες στάσεις επί ώρες μέσα στον καύσωνα το καλοκαίρι ή μέσα στο κρύο το χειμώνα, και όταν επιτέλους έρχεται το λεωφορείο ή το τρόλεϊ, στοιβαζόμαστε σαν σαρδέλες χάνοντας κάθε ίχνος αξιοπρέπειας, οι γυναίκες (ή και όχι μόνο) υφίστανται τον κάθε μαλάκα που βρίσκει ευκαιρία να χουφτώσει, όλοι-ες μας υφιστάμεθα τον κάθε επιτήδειο πορτοφολά – οδηγώντας σε μια ζούγκλα όπου οι πιο επιτήδειοι φτωχοδιάβολοι κλέβουν τους λιγότερο επιτήδειους. Και γιατί ενώ υφιστάμεθα όλα αυτά, οι βουλευτές και οι υπουργοί κυκλοφορούν με τις λιμουζίνες πληρωμένες από τα λεφτά μας!
Γιατί οι παρακρατήσεις από ελεγκτές και οδηγούς είναι παράνομες. Είναι ουσιαστικά απαγωγές. Αλλά ακόμα κι αν νομιμοποιηθούν δεν πρέπει να περάσει ο τσαμπουκάς των ελεγκτών που αυξάνουν το δικό τους μισθό κυνηγώντας ανθρώπους, ακόμα κι αυτούς που δεν έχουν μισθό.
Γιατί αφού δεν έκαναν ούτε το αυτονόητο να δώσουν δωρεάν κάρτες συγκοινωνίες τουλάχιστον για τους ανέργους, τώρα που κοντεύουμε να γίνουμε όλοι άνεργοι-ες να κατοχυρώσουμε δωρεάν συγκοινωνίες για όλους-ες.
Και για το ερώτημα «από πού θα χρηματοδοτηθούν οι συγκοινωνίες;», «που θα βρεθούν τα χρήματα για μέσα μεταφοράς, καύσιμα, μισθούς, ανταλλακτικά;», η απάντηση είναι απλή, όπως και για κάθε άλλη υπηρεσία που ζητάμε να είναι δωρεάν. Από τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή τους φόρους που έτσι κι αλλιώς πληρώνουμε και που ως επί το πλείστον πηγαίνουν στους τοκογλύφους «πιστωτές». Να βρεθούν επιπλέον χρήματα από την πάταξη της φοροδιαφυγής. Να μειωθούν οι παροχές και τα εισοδήματα των βουλευτών και υπουργών. Χώρια τα χρήματα που εξοικονομούνται από την εξάλειψη των εισιτηρίων και των καρτών (εκτύπωση, εργατοώρες ελεγκτών και μπάτσων που απασχολούνται γι’ αυτό το θέμα). Αλλά ακόμα κι αν υποτεθεί ότι χρειαζόταν μια αύξηση στη φορολογία γι’ αυτό το θέμα, αυτή θα ήταν μηδαμινή αν μοιραζόταν σε όλον τον πληθυσμό. Ήδη η ετήσια κάρτα απεριορίστων διαδρομών του ΟΑΣΑ, δηλαδή για την Αθήνα που είναι η ακριβότερη, είναι στα 450 ευρώ, άρα σίγουρα η ετήσια επιβάρυνση για όλους-ες θα ήταν πολύ μικρότερη και κυρίως θα αφορούσε αναλογικά τα μεγαλύτερα εισοδήματα. Ναι, να πληρώσουν για τις συγκοινωνίες οι πλούσιοι που κυκλοφορούν με τις Πόρσε εν μέσω κρίσης. Όχι οι φτωχοί που δεν έχουν ούτε… πατίνι.
Τι πιο πρακτικό λοιπόν από την κατάργηση των εισιτηρίων, την κατοχύρωση των δωρεάν συγκοινωνιών για όλους-ες (δηλαδή ουσιαστικά για τους φτωχότερους που είναι αυτοί που δεν έχουν δικό τους μέσο) και την όποια ενδεχόμενη αναγκαία επιβάρυνση στη φορολογία, να γίνεται ανάλογα με τα εισοδήματα κάποιου-ας.
Το αίτημα για δωρεάν συγκοινωνίες είναι και λογικό και εφικτό.
ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΕΛΕΓΚΤΕΣ !
ΔΩΡΕΑΝ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ-ΕΣ!
aganaktismenosaristeros 