Αν ήμασταν περισσότερο αντιρατσιστές θα μπορούσε να ζει σήμερα ο Παύλος Φύσσας;

Τα πράγματα είναι απλά.
Πριν από 9 μήνες ένας συνάνθρωπός μας δολοφονήθηκε στα Πετράλωνα. Από Χρυσαυγίτες. «Σίγουρα Χρυσαυγίτες;» Δεν ξέρω ποια είναι η επίσημη εκδοχή καθώς η ΕΛ.ΑΣ. του Ν.Δ. της Ν.Δ. με έχει μπερδέψει. Τότε συνέλαβε τους δράστες (κάπου γράφτηκε, όχι επειδή έκανε καλά τη δουλειά της αλλά επειδή ένας ταξιτζής τους ακολούθησε – δεν ξέρω αν αληθεύει). Δε δημοσίευσε ποτέ τη φωτογραφία τους (γιατί άλλωστε; δεν ήταν ούτε διαδηλωτές, ούτε εκδιδόμενες οροθετικές), και τα ονόματά τους διέρρευσαν αργότερα (Χρήστος Στεργιόπουλος, πυροσβέστης 29 ετών, και Διονύσης Λιακόπουλος πρώην ιδιωτικός υπάλληλος άνεργος 25 ετών), αν και δε νομίζω να ανακοινώθηκαν ποτέ επισήμως. Και γράφτηκε ότι δε διώχτηκαν με τις επιβαρυντικές διατάξεις περί ρατσιστικού εγκλήματος. Το μόνο που είπε τότε η ΕΛ.ΑΣ. ήταν ότι βρέθηκαν στο σπίτι του ενός, του 25χρονου, εκτός των άλλων, «πενήντα (50) προεκλογικά φυλλάδια πολιτικού κόμματος». Δεν μας ανέφερε καν ποιού κόμματος. Τίποτα παραπάνω. (Αλήθεια πόσοι ανένταχτοι υποστηρικτές έχουν πακέτα με προεκλογικά φυλλάδια κόμματος, φυλαγμένα μάλιστα 6 μήνες μετά τις εκλογές για souvenir;)
Η τωρινή εκδοχή όμως, στην περίφημη λίστα Δένδια-Χ.Α. (εκείνη την τόσο σοβαρή, που από τα 30κάτι και πλέον χρόνια δράσης της οργάνωσης, εξετάζει μόνο τον τελευταίο χρόνο, και που περιλαμβάνει από σοβαρά περιστατικά όπως δολοφονίες, μέχρι περιστατικά όπου οι Χρυσαυγίτες δεν διέπραξαν καν αδικήματα αλλά αντίθετα μέχρι και κατέθεσαν μήνυση, ενώ δεν περιλαμβάνει άλλες πολύ σοβαρές επιθέσεις-εγκλήματα) είναι ότι επρόκειτο για «2 μέλη της Χρυσής Αυγής».
Δεν ξέρω λοιπόν ποια είναι η επίσημη εκδοχή, και πότε η ΕΛ.ΑΣ. του Ν.Δ. της Ν.Δ. ανακάλυψε ότι ο ένας (κάποιος) κάτοχος προεκλογικών φυλλαδίων (κάποιου) κόμματος ήταν «2 μέλη της Χρυσής Αυγής», και –αν αληθεύει – για πόσο καιρό μας το ‘κρυβε, αυτό που ξέρω όμως είναι ότι εμείς, κακά τα ψέματα, από τη δική μας μεριά, από την πρώτη στιγμή είπαμε ότι επρόκειτο για Χρυσαυγίτες.
Καμία δικαιολογία λοιπόν. Ένας συνάνθρωπός μας, ένας βιοπαλαιστής εργάτης, δολοφονήθηκε όχι απλά από φασίστες, όχι απλά από Ναζί, αλλά συγκεκριμένα από Χρυσαυγίτες. Κάναμε κάποιες μειωμένης μαζικότητας συγκεντρώσεις ρουτίνας (η μεγαλύτερη στο κέντρο ήταν ήδη προγραμματισμένη από καιρό και απλώς συνέπεσε με τη δολοφονία), γράφτηκαν και μερικές ανακοινώσεις, μερικές αναρτήσεις στο indymedia και πάμε παρακάτω.
Γιατί; Γιατί πολύ απλά το θύμα (Σαχτζάτ Λουκμάν ειπώθηκε ότι ονομαζόταν τελικά), έτυχε να είναι Πακιστανός, να μην είναι ένας από εμάς.
Τώρα δολοφονήθηκε ο Παύλος Φύσσας, ο «Killah P», και όλοι ξεσηκωθήκαμε. Μέσα σε λίγες ώρες το Κερατσίνι πλημμύρισε από κόσμο (δε θα πω την υπερβολή «κάηκε»), ξέσπασαν σφοδρές συγκρούσεις. Αντιφασιστικές συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό. Και παρόλα αυτά, υπάρχει ακόμα και κριτική γιατί «δεν έγινε Δεκέμβρης».
Το μεγάλο ζήτημα δεν είναι γιατί δεν έγινε (ούτε θα γίνει) Δεκέμβρης τώρα (η εξήγηση άλλωστε είναι απλή, τότε, το 2008, επρόκειτο για ανήλικο μαθητή δολοφονημένο από μπάτσο, και εξεγέρθηκαν όλοι οι μαθητές υποστηριζόμενοι και από μεγάλο μέρος των γονιών, δίνοντας τόσο το έναυσμα όσο και την ευκαιρία και για γενικευμένα μπάχαλα). Το μεγάλο ζήτημα για μένα είναι γιατί δεν ξεσηκωθήκαμε το Γενάρη του 2013 όσο τώρα. Πολύ απλά: γιατί δεν ταυτιστήκαμε με τον Πακιστανό εργάτη, αλλά με τον Έλληνα. Οι πιτσιρικάδες ταυτίστηκαν με τον έλληνα ράπερ. Οι αντιφασίστες ταυτίστηκαν με τον έλληνα αντιφασίστα. Ο απλός κόσμος ταυτίστηκε με τον Έλληνα που κάθεται και βλέπει μπάλα σε μια καφετέρια και του στήνει καρτέρι η Χρυσή Αυγή. Η… «ελληνίδα μάνα» ταυτίστηκε με τη χαροκαμένη μάνα του Παύλου Φύσσα.
Ας είμαστε ειλικρινής, δε νιώσαμε τη δολοφονία του Σεχτζάτ Λουκμάν όπως τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Δικαιολογίες μπορούμε να βρούμε, ότι ο Ρουπακιάς ήταν βαθιά χωμένος στα τάγματα εφόδου, ότι η επίθεση έγινε οργανωμένα με συμμετοχή δεκάδων χρυσαυγιτών. Όμως η αλήθεια είναι πώς δε νιώσαμε το ίδιο τις δυο δολοφονίες.
Και καλά η υπόλοιπη κοινωνία, ήταν αναμενόμενο. Αλλά εμείς; Εμείς οι αντιφασίστες, οι αντιρατσιστές που δεν υπολογίζουμε χρώμα και φυλή, γιατί δεν αντιδράσαμε το ίδιο; Μήπως τελικά, υποσυνείδητα, μια χαρά υπολογίζουμε και χρώμα και φυλή;
Και το άλλο μεγάλο ερώτημα που με βασανίζει: αν είχαμε αντιδράσει τότε, το Γενάρη, μήπως θα είχε γλιτώσει ο Παύλος Φύσσας; Αν είχαμε κάνει αυτά που «έπρεπε» ή αυτά που μπορούσαμε ή τέλος πάντων ότι κάνουμε σήμερα, μήπως κάτι θα είχε εξελιχθεί διαφορετικά; Μήπως είμαστε λιγάκι κι εμείς υπεύθυνοι (και δε βγάζω τον εαυτό μου απ’ έξω), γιατί δεν αντιδράσαμε όσο θα έπρεπε;
Δεν έχω αυταπάτες ότι τα αποτελέσματα θα ήταν ίδια με της σημερινής συγκυρίας, ότι ο Ν.Δ. της Ν.Δ. θα έκανε –έστω επικοινωνιακά και πρόχειρα – πεσίματα στη Χ.Α. (που κάνει τώρα ενδεχομένως για τους δικούς του προεκλογικούς ή κατασταλτικούς λόγους), ότι το MEGA και τα άλλα κανάλια θα το έπαιζαν antifa κ.λπ. Όμως το ερώτημα πάντα θα με βασανίζει: αν είχαμε χαλάσει τον κόσμο, αν είχαμε κάνει περισσότερες και μαζικότερες πορείες, αν εκείνοι που κάνουν μπάχαλα, τα είχαν κάνει τότε και αν οι του μαχητικού αντιφασισμού είχαν τσακίσει εκείνες τις μέρες ό,τι σκουλήκι κινείτο και αν οι νομιμόφρονες είχαν κυνηγήσει τότε νομικά τη Χ.Α. ή έστω τα μέλη της (με τις δικές τους λίστες 30 και πλέον χρόνων εγκλημάτων, αντί να περιμένουμε τις φαιδρές λίστες Δένδια), και αν ο Γλέζος είχε στείλει τότε την όποια λίστα του στο Δένδια, και αν ο Τσίπρας είχε ζητήσει τότε τη σύγκλιση συμβουλίου πολιτικών αρχηγών θέτοντάς το ως κεντρικό πολιτικό ζήτημα, και αν είχαμε δώσει περισσότερο βάρος σε αυτό το ζήτημα αντί στο ζήτημα των καταλήψεων και αν δεν το είχαμε βουλώσει στο λεωφορείο ή στο κομμωτήριο όταν μίλαγαν οι κάθε λογής ρατσιστές, όπως δεν το βουλώνουμε πια, και αν είχαμε κολλήσει περισσότερα αυτοκόλλητα #sigamifovitho και αν κάποιοι στοιχειωδώς έντιμοι δημοσιογράφοι έκαναν τότε τις έρευνές τους, και αν και αν και αν… Μήπως οι φονιάδες θα είχαν μαζευτεί κάπως; Μήπως θα είχαμε προλάβει το τωρινό φονικό; Μήπως ο Παύλος θα ζούσε;
Ίσως όχι. Ίσως, όπως έχω γράψει παλαιότερα, οι (πολλοί) νεκροί να είναι αναπόφευκτοι. Σε κάθε περίπτωση όμως, εμείς, οι πάσης φύσεως αντιφασίστες και αντιρατσιστές, οφείλαμε, ο καθένας από το μετερίζι του, ο καθένας με τον τρόπο του, βίαιο ή μη βίαιο, θεσμικό ή μη, να το είχαμε κάνει. Ας το παραδεχτούμε.
Όχι για να αυτομαστιγωθούμε. Ο χρόνος δε γυρίζει πίσω. Αλλά τουλάχιστον για να ξεκινήσουμε από τώρα να κάνουμε ό,τι περισσότερο μπορούμε.
Το οφείλουμε στο Σαχτζάτ Λουκμάν που δεν αντιδράσαμε όσο έπρεπε στο φόνο του.
Το οφείλουμε στον Παύλο Φύσσα που δεν τον προστατέψαμε, επειδή δεν αντιδράσαμε νωρίτερα όσο έπρεπε.
Το οφείλουμε στον Ναϊμ ή το Νίκο ή όπως αλλιώς μπορεί να λένε το ενδεχόμενο επόμενο θύμα. Που όπως αργά καταλάβαμε, μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε από εμάς.
Το οφείλουμε τελικά στους εαυτούς μας.

ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ! – ΔΩΡΕΑΝ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ-ΕΣ

Σοκάρει η είδηση για το θάνατο νεαρού στην προσπάθειά του να διαφύγει από ελεγκτή. Όμως δεν αρκεί η θλίψη ή η οργή. Για να μην ξανασυμβεί αυτό, και για να μην οδηγηθούμε σε μια ανεξέλεγκτη αντιπαράθεση επιβατών – εργαζομένων με απρόβλεπτες συνέπειες, είναι ανάγκη να την μετατρέψουμε άμεσα σε ένα κίνημα για δωρεάν αστικές συγκοινωνίες για όλους-ες.

 

Γιατί όταν γεννιόμαστε μέσα σε τέτοιες πόλεις, οι δωρεάν συγκοινωνίες είναι δικαίωμα.

 

Γιατί χρειαζόμαστε δωρεάν συγκοινωνίες για να πάμε να δουλέψουμε ως σκλάβοι ή για να αναζητήσουμε δουλειά.

 

Γιατί όταν μας έχουν εξαθλιώσει, το να αυξάνουν τις τιμές των εισιτηρίων και μάλιστα σε τέτοια ποσοστά, αντί να τις μειώνουν είναι πρόκληση.

 

Γιατί οι υπηρεσίες που μας παρέχονται είναι άθλιες. Τα δρομολόγια μειώνονται όλο και περισσότερο ενώ ο πληθυσμός αυξάνει, περιμένουμε σε άθλιες στάσεις επί ώρες μέσα στον καύσωνα το καλοκαίρι ή μέσα στο κρύο το χειμώνα, και όταν επιτέλους έρχεται το λεωφορείο ή το τρόλεϊ, στοιβαζόμαστε σαν σαρδέλες χάνοντας κάθε ίχνος αξιοπρέπειας, οι γυναίκες (ή και όχι μόνο) υφίστανται τον κάθε μαλάκα που βρίσκει ευκαιρία να χουφτώσει, όλοι-ες μας υφιστάμεθα τον κάθε επιτήδειο πορτοφολά – οδηγώντας σε μια ζούγκλα όπου οι πιο επιτήδειοι φτωχοδιάβολοι κλέβουν τους λιγότερο επιτήδειους. Και γιατί ενώ υφιστάμεθα όλα αυτά, οι βουλευτές και οι υπουργοί κυκλοφορούν με τις λιμουζίνες πληρωμένες από τα λεφτά μας!

 

Γιατί οι παρακρατήσεις από ελεγκτές και οδηγούς είναι παράνομες. Είναι ουσιαστικά απαγωγές. Αλλά ακόμα κι αν νομιμοποιηθούν δεν πρέπει να περάσει ο τσαμπουκάς των ελεγκτών που αυξάνουν το δικό τους μισθό κυνηγώντας ανθρώπους, ακόμα κι αυτούς που δεν έχουν μισθό.

 

Γιατί αφού δεν έκαναν ούτε το αυτονόητο να δώσουν δωρεάν κάρτες συγκοινωνίες τουλάχιστον για τους ανέργους, τώρα που κοντεύουμε να γίνουμε όλοι άνεργοι-ες να κατοχυρώσουμε δωρεάν συγκοινωνίες για όλους-ες.

 

 

Και για το ερώτημα «από πού θα χρηματοδοτηθούν οι συγκοινωνίες;», «που θα βρεθούν τα χρήματα για μέσα μεταφοράς, καύσιμα, μισθούς, ανταλλακτικά;», η απάντηση είναι απλή, όπως και για κάθε άλλη υπηρεσία που ζητάμε να είναι δωρεάν. Από τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή τους φόρους που έτσι κι αλλιώς πληρώνουμε και που ως επί το πλείστον πηγαίνουν στους τοκογλύφους «πιστωτές». Να βρεθούν επιπλέον χρήματα από την πάταξη της φοροδιαφυγής. Να μειωθούν οι παροχές και τα εισοδήματα των βουλευτών και υπουργών. Χώρια τα χρήματα που εξοικονομούνται από την εξάλειψη των εισιτηρίων και των καρτών (εκτύπωση, εργατοώρες ελεγκτών και μπάτσων που απασχολούνται γι’ αυτό το θέμα). Αλλά ακόμα κι αν υποτεθεί ότι χρειαζόταν μια αύξηση στη φορολογία γι’ αυτό το θέμα, αυτή θα ήταν μηδαμινή αν μοιραζόταν σε όλον τον πληθυσμό. Ήδη η ετήσια κάρτα απεριορίστων διαδρομών του ΟΑΣΑ, δηλαδή για την Αθήνα που είναι η ακριβότερη, είναι στα 450 ευρώ, άρα σίγουρα η ετήσια επιβάρυνση για όλους-ες θα ήταν πολύ μικρότερη και κυρίως θα αφορούσε αναλογικά τα μεγαλύτερα εισοδήματα. Ναι, να πληρώσουν για τις συγκοινωνίες οι πλούσιοι που κυκλοφορούν με τις Πόρσε εν μέσω κρίσης. Όχι οι φτωχοί που δεν έχουν ούτε… πατίνι.

 

Τι πιο πρακτικό λοιπόν από την κατάργηση των εισιτηρίων, την κατοχύρωση των δωρεάν συγκοινωνιών για όλους-ες (δηλαδή ουσιαστικά για τους φτωχότερους που είναι αυτοί που δεν έχουν δικό τους μέσο) και την όποια ενδεχόμενη αναγκαία επιβάρυνση στη φορολογία, να γίνεται ανάλογα με τα εισοδήματα κάποιου-ας.

 

Το αίτημα για δωρεάν συγκοινωνίες είναι και λογικό και εφικτό.

 

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΕΛΕΓΚΤΕΣ !

 

ΔΩΡΕΑΝ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ-ΕΣ!

 

 

ΟΧΙ στις απαγορεύσεις συγκεντρώσεων – ο φασισμός δεν πολεμιέται με φασισμό

Απαράδεκτη είναι, για μια ακόμα φορά, η απαγόρευση από το Δήμο και την Κυβέρνηση της δήθεν φιλανθρωπικής φιέστας της Χρυσής Αυγής για διανομή τροφίμων μόνο σε Έλληνες, που προγραμμάτιζε στην πλατεία Αττικής. Η Αριστερά, και όχι μόνο, θα πρέπει να την καταδικάσει. Ο φασισμός δεν πολεμιέται με φασισμό. Τέτοιες αποφάσεις είναι άκρως επικίνδυνες. Σήμερα είναι η απαγόρευση της ρατσιστικής «φιλανθρωπίας» της Χρυσής Αυγής, αύριο θα είναι η απαγόρευση της οποιασδήποτε εκδήλωσης κοινωνικής αλληλεγγύης ή της οποιασδήποτε πολιτικής συγκέντρωσης. Είναι χρέος μας να αντισταθούμε στο φασισμό, ακόμα και όταν υποδύεται τον αντιφασισμό.

Επιπλέον, στην πράξη, τέτοιες απαγορεύσεις προωθούν αντί να ζημιώνουν τη Χρυσή Αυγή, διότι:
– και τα τρόφιμα θα τα μοιράσει από άλλο σημείο
– και πρώτο θέμα στις ειδήσεις γίνεται
– και της δίνεται η δυνατότητα να παρουσιαστεί ως θύμα καταστολής, ενώ στην ουσία δεν καταστέλλεται όταν πρέπει
– και της δίνεται η ευκαιρία να κατηγορήσει τους υπόλοιπους, το «δημοκρατικό τόξο», για υποκρισία περί δημοκρατίας.

Το ζήτημα δεν είναι να καταστέλλεται η Χρυσή Αυγή όταν μοιράζει τρόφιμα, έστω και αποκλειστικά σε Έλληνες. Το ζήτημα είναι να καταστέλλεται όταν μαχαιρώνει μετανάστες, αναρχικούς και άλλες κοινωνικές ομάδες.

Πού ήταν η αστυνομία όταν οι Χρυσαυγίτες επιτέθηκαν στο Συνεργείο; Δίπλα και παρακολουθούσε… Και τώρα θέλει να μας πείσει ο Δένδιας ότι τα βάζει με τη Χρυσή Αυγή;

Αν η κυβέρνηση θέλει να καταστείλει τη Χρυσή Αυγή θα πρέπει να την καταστείλει όταν παρανομεί, όχι όταν κάνει καθόλα νόμιμες ενέργειες (γιατί εδώ που τα λέμε είναι νόμιμη ενέργεια να μοιράζεις τρόφιμα σε όποιους εσύ κρίνεις ότι έχουν ανάγκη).

Σε τελική ανάλυση, μπορεί αν θέλει ακόμα και να απαγορεύσει τη Χρυσή Αυγή, όχι λόγω των ιδεών της – και γι’ αυτό θεωρητικά θα μπορούσε να την κυνηγήσει χρησιμοποιώντας την ισχύουσα και ιδιαιτέρως αυστηρή, πλην όμως μη εφαρμοζόμενη, νομοθεσία περί ρατσισμού, αλλά δεν είναι αυτός ο σωστός τρόπος – αλλά δικάζοντάς την ως εγκληματική οργάνωση για όλα τα εγκλήματα που έχει κάνει.
Η καταστολή μιας ναζιστικής οργάνωσης πρέπει να γίνεται για τα εγκλήματα που κάνει και όχι για οτιδήποτε άλλο. Ειδάλλως είναι απλά πείραμα εκφασισμού που θα το υποστούμε όλοι και όλες…

And the Oscar goes to… ND-PASOK-DIMAR

Έκαναν photoshop για να κρύψουν την ημερομηνία και να ανασύρουν παλιό άρθρο στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, για να κατηγορήσουν το κόμμα του.

Έκαναν μοντάζ για να αλλοιώσουν τις δηλώσεις του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Διαμαντόπουλου.

Σκηνοθέτησαν ζημιές σε γραφείο υπουργού για να κατηγορήσουν και να ασκήσουν ποινικές διώξεις σε συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ.

Τώρα ρετουσάρουν τις φωτογραφίες των συλληφθέντων για να μετριάσουν τα κραυγαλέα βασανιστήρια.

Στην προσεχή απονομή των Όσκαρ, ξέρουμε ποιός θα σαρώσει τα βραβεία σκηνοθεσίας, μοντάζ και φωτογραφίας…

Τα ψέματα της Χρυσής Αυγής για τα τούρκικα μπλουζάκια της

Η ιστορία είναι γνωστή αλλά καλό είναι να επαναλαμβάνεται για να γίνεται ξεκάθαρο σε όλους το ποιόν των αποβρασμάτων της Χρυσής Αυγής. Τα άτομα αυτά ούτε πατριώτες είναι και επίσης δεν διστάζουν να πουν τα πιό χοντρά ψέματα στο πλαίσιο της προπαγάνδας τους προκειμένου να πετύχουν τους πολιτικούς και ιδιωτικούς σκοπούς τους.
Η ιστορία έχει ως εξής: μετά από μια συμπλοκή, από αυτές που συμβαίνουν πλέον αρκετά συχνά σε όλη τη χώρα, αντιφασίστες απέσπασαν μπλουζάκια και άλλα «αξεσουάρ» από Χρυσαυγίτες. Έκπληκτοι ανακάλυψαν ότι τα μπλουζάκια των  δήθεν «Ελληναράδων» Χρυσαυγιτών ήταν Made in Turkey!

Το γεγονός κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο, π.χ. στο indymedia.

Αμέσως η Χρυσή Αυγή φρόντισε να διαψεύσει το γεγονός δηλώνοντας πως στα δικά της μπλουζάκια το «ς»  στη λέξη Χρυσή γράφεται με αρχαιοελληνικό γράμμα (διότι μας παραπέμπει και στα SS βεβαίως, βεβαίως), και όχι με το νεοελληνικό Σ το οποίο εμφανίζεται στο μπλουζάκι. Άρα όλα αυτά ήταν «άλλος ένα κύκλος κατασυκοφάντησης του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος».

Η διάψευση βρίσκεται ακόμα αναρτημένη στο site της Χρυσής Αυγής:

xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/jeftilisthkan-oi-pseutes

(κάντε copy paste)

Και βεβαίως έκανε το γύρω του διαδικτύου, για να πάνε οι καρδιές των οπαδών της Χρυσής Αυγής στη θέση τους.
Βεβαίως εδώ και καιρό έχουν φροντίσει κάποιοι να ξεμπροστιάσουν τα ψέματα αποδεικνύοντας ότι υπάρχουν τοπικές οργανώσεις της Χρυσής Αυγής όπου τα μπλουζάκια τους είναι με νεοελληνικότατο Σ όπως στο μπλουζάκι Made in Turkey. Και άρα το φοβερό στοιχείο που δήθεν αποκαλύπτει την προβοκάτσια, τον «κύκλο κατασυκοφάντησης του Λαϊκού Εθνικιστικού Κινήματος» αποδείχθηκε μια αρλούμπα.

Παρόλα αυτά είναι χρήσιμο να το υπενθυμίζουμε.

Ιδού άλλη μια φωτογραφία Χρυσαυγιτών από τις Σέρρες, όπου επίσης τα «παλληκάρια» της τοπικής οργάνωσης φορούν μπλουζάκια με νεοελληνικό «Σ».

Η φωτογραφία είναι από το site του «Ανεξάρτητου – Τα νέα του ν. Σερρών»

Όταν το γραφείο του Σαμαρά παίζει με το photoshop

Δε θα σχολιάσω ιδιαίτερα, οι εικόνες μιλούν από μόνες τους…
Το Γραφείο Τύπου της ΝΔ, στην προσπάθεια να αποπροσανατολίσει τον κόσμο από τα πραγματικά του προβλήματα, ανέσυρε μετά από 3 χρόνια ένα άρθρο μέλους του ΣΥΡΙΖΑ στην Αυγή, αφαίρεσε την ημερομηνία δημοσίευσης, αφήνοντας παραπλανητικά να φαίνεται μόνο η ημερομηνία ανάσυρσης, και αφού βάφτισε το μέλος «κορυφαίο στέλεχος», έβγαλε δελτίο τύπου:

http://www.nd.gr/web//press-office/press/-/journal_content/56_INSTANCE_Rb5c/12001/1056923

Το παραποιημένο δημοσίευμα φαίνεται στο site της ΝΔ εδώ:

http://www.nd.gr/image/image_gallery?uuid=0a788a6b-6c5c-46bc-b43b-4a719967bd33&groupId=10154&t=1351351909957
Το άρθρο στην Αυγή, όπως φαίνεται κανονικά, με ημερομηνία 27/10/2009, εδώ:

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=500456

Ανεξάρτητα από τις απόψεις του συγκεκριμένου μέλους του ΣΥΡΙΖΑ, το μέγα σκάνδαλο είναι ότι το Γραφείο Τύπου του Νο1 κυβερνώντος κόμματος, παραποιεί με τέτοιο χονδροειδέστατο τρόπο την αλήθεια, για να εξυπηρετηθεί η τρέχουσα προπαγάνδα του…

 

Επεισόδια με πρωταγωνιστή τον Καιάδα έξω από την παράσταση Corpus diabli

Σοβαρά επεισόδια σημειώθηκαν έξω από το θέατρο Χυτήριο όταν συγκεντρωμένοι σατανιστές εμπόδισαν τους επίδοξους θεατές να προσεγγίσουν και να παρακολουθήσουν την παράσταση Corpus diabli. Οι συγκεντρωμένοι σατανιστές διαμαρτύρονται επειδή κατά την άποψή τους η παράσταση είναι βλάσφημη για τον Σατανά.

Ανάμεσα στους συγκεντρωμένους ξεχώρισε ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Γερμένης, γνωστός με το ψευδώνυμο Καιάδας. Βίντεο τον απαθανάτισε να ουρλιάζει:

“Ψίιιτ! Ψίιιτ! Πουστράκι! Τελειώνετε! Κατάλαβες; Τελειώνετε πουστράκια! Άντε, κωλομπήχτες! Μαλάκες ηθοποιοί του κώλου! Έ μαλάκες ηθοποιοί του κώλου! Κοίτα πουτανάκι, έρχεται η ώρα σου! Ολονών. Τράβα ρε! Τράβα! Έχετε ρε την αστυνομία να σας φιλάει τα κωλαράκια; Αφού σας τα γαμάνε που σας τα γαμάνε οι μοναχοί ρε! Αδερφές ξεσκισμένες! Ε! Γαμημένες χριστιανικές κωλοτρυπίδες! Ε, Γαμημένες χριστιανικές κωλοτρυπίδες!”

Γιατί δεν μπορώ να διαδηλώσω μαζί με τον Λεωνίδα Αντωνόπουλο…

«Μισθούς – συντάξεις τα κάνατε κουρέλι,,

άντε και γαμήσου σύντροφε Κουβέλη»

–σύνθημα σε διαδηλώσεις

Έπεσε στην αντίληψή μου κείμενο του, κατά τα άλλα συμπαθέστατου από μουσική άποψη, Λεωνίδα Αντωνόπουλου με τίτλο «Δεν μπορώ να διαδηλώνω μαζί με…», μετά τις κινητοποιήσεις για την επίσκεψη Μέρκελ.

Γράψει μεταξύ άλλων:

«Δεν μπορώ να βαδίζω πλάι-πλάι με ανθρώπους που φωνάζουν συνθήματα, όπως «Η χούντα δεν τελείωσε το ‘73» το οποίο είναι πέρα για πέρα ανιστόρητο –και στην κυριολεξία του ακόμα-, αφού η στρατιωτική χούντα στην Ελλάδα έπεσε το ’74. Γιατί ξέρουμε καλά όλοι πως αν είχαμε χούντα κανένας από όσους σήμερα διαδηλώνουν ή φωνάζουν συνθήματα δεν θα μπορούσε να το σκεφτεί καν.»

Αντί της εξυπνάδας για το «ανιστόρητο» του συνθήματος «η χούντα δεν τελείωσε το ‘73» (οκ, όλοι το έχουμε σκεφτεί, δεν είναι ο κ. Αντωνόπουλος που το παρατήρησε πρώτος), και το οποίο θα μπορούσε να δικαιολογηθεί «ποιητική αδεία» (you know «ποιητική αδεία» mr. Antonopoulos?) καλό θα ήταν να προσέχει τα δικά του ανιστόρητα σχόλια. Το «αν είχαμε χούντα κανένας από όσους σήμερα διαδηλώνουν ή φωνάζουν συνθήματα δεν θα μπορούσε να το σκεφτεί καν» είναι πολύ πιο ανιστόρητο, αφού προφανώς, κατά τον ιστοριοδίφη κ. Αντωνόπουλο, διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες, ακόμα και μαζικότατες όπως της Νομικής ή του Πολυτεχνείου, είτε δεν συνέβησαν ποτέ, είτε δε συνέβησαν σε καιρό χούντας… Άλλωστε σε όλον τον κόσμο και διαχρονικά έχουμε παραδείγματα λαϊκών κινητοποιήσεων και διαδηλώσεων κατά τη διάρκεια δικτατοριών (που προφανώς καταστέλλονται άγρια).

Πέρα όμως από αυτό το τυπικό, η ουσία έγκειται στο ερώτημα αν έχει καμία διαφορά η αντιμετώπιση των διαδηλώσεων σε περιόδους χούντας, από την αντιμετώπιση των διαδηλώσεων σήμερα. Η «Ελληνική Δημοκρατία» εν έτει 2012, η οποία δεν είναι χούντα, απαγόρευσε τις διαδηλώσεις σε μεγάλο μέρος της πόλης, «προσήγαγε» προληπτικά εκατοντάδες άτομα, ανάμεσά τους και ανήλικους, ανάμεσά τους και μέλη πολιτικών οργανώσεων και μάλιστα δις (όπως τα μέλη του Δικτύου), με αφορμή ότι είχαν επάνω τους μάσκες ή ακόμα και ιατρικά σκευάσματα (!) για να προστατευτούν από τα χημικά ή με αφορμή ότι είχαν σημαίες, πανό, ντουντούκες ή επειδή δεν άρεσε η φάτσα τους στους αστυνομικούς ή τελικά και χωρίς καμία αφορμή ή δικαιολογία. Κατόπιν διέλυσε τις συγκεντρώσεις, έπνιξε πάλι τον κόσμο στα απαγορευμένα σε καιρό πολέμου αλλά επιτρεπόμενα σε καιρό ειρήνης χημικά, ξυλοκόπησε διαδηλωτές.

Κάνοντας ακόμα και τον Τέρενς Κουίκ να παρέμβει για να σταματήσει την αστυνομική βία, να δεχθεί χημικά στο πρόσωπο και να καταγγείλει τη συμπεριφορά της αστυνομίας!

Χρησιμοποίησε συλληφθέντες ως ανθρώπινη ασπίδα, και διαπόμπευσε και πάλι συλληφθέντες παρουσιάζοντας τις φωτογραφίες τους στο διαδίκτυο χωρίς να έχουν καταδικασθεί, καταργώντας κάθε έννοια τεκμηρίου αθωότητας.

Όλα αυτά δεν τα είδε, δεν τα άκουσε, ο κ. Αντωνόπουλος;

Λέει παρακάτω:
«Δεν μπορώ να διαδηλώνω μαζί με ανθρώπους που φορούν καρναβαλίστικες στολές των SS ή καίνε ναζιστικές σημαίες για να διαδηλώσουν ενάντια στη Καγκελάριο της χώρας που γνωρίζει καλά τι θα πει ναζισμός και που εκεί οι νεοναζί είναι εκτός νόμου. Ενώ εδώ, στη χώρα που διαδηλώνει, οι νεοναζί είναι στο Κοινοβούλιο και οι δημοσκοπήσεις τούς φέρνουν τρίτο κόμμα. Εκτός αν οι δικοί μας διαμαρτύρονταν κατά της Χ.Α. και δεν το κατάλαβα…»

Δεν θα μπω στην ανάλυση του κατά πόσο οι πολιτικές της Μέρκελ προσομοιάζουν σε πολιτικές των ναζί (σε οικονομικό, και όχι μόνο, επίπεδο), ούτε θα σταθώ ιδιαίτερα στο ότι η Μέρκελ, όπως και όλοι οι προκάτοχοί της, αρνείται πεισματικά να καταβάλει τις αποζημιώσεις για τα εγκλήματα των ναζί  – την ίδια ώρα όμως που απαιτεί από τον ελληνικό λαό να αποπληρώσει χρέη που δεν τα δημιούργησε ο ίδιος, αλλά κάποιοι συγκεκριμένοι πολιτικοί, μεταξύ των οποίον Έλληνες «σύντροφοι» της Μέρκελ σε αγαστή συνεργασία με γερμανικά συμφέροντα, τύπου Siemens, τα οποία εκείνη υπηρετεί. Δε θα σταθώ καν στο ότι οι πολιτικές (και) της Μέρκελ ευθύνονται για την άνοδο του ναζισμού στην Ελλάδα, και ότι με μια άλλη πολιτική από μέρους της Γερμανίας δε θα είχαμε τη Χρυσή Αυγή να καλπάζει στην Ελλάδα.

Θα σταθώ όμως στο εξής: αυτό που αδυνατεί να κατανοήσει ο κ. Αντωνόπουλος είναι ότι είναι πολύ καλύτερο να καίνε κάποιοι ναζιστικές σημαίες αντί για γερμανικές (δηλαδή είναι πολύ καλύτερος ο αντι-ναζιστικός συμβολισμός από έναν στείρο εθνικιστικό). Ιδιαίτερα σε τέτοιες εποχές. Και προφανώς αυτοί που καίνε ναζιστικές σημαίες σε τέτοιες συγκεντρώσεις (και δεν είναι η πρώτη φορά), με τη δράση τους αυτή παρεμβαίνουν στο πλήθος με σαφές αντιναζιστικό περιεχόμενο, το οποίο αποκλείει αυτομάτως τους όποιους παρεισφρήσαντες ναζιστές και ξυπνάει αντι-ναζιστικά αντανακλαστικά του κόσμου, κάτι που το έχουμε πολύ ανάγκη.

Για την ιστορία βέβαια, αυτά που λέει ο κ. Αντωνόπουλος ότι «εκεί οι νεοναζί είναι εκτός νόμου», δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα, αφού το νέο-ναζιστικό κόμμα NPD-Die Volksunion, είναι νόμιμο και συμμετέχει στις εκλογές, ενώ έχει εκλέξει αντιπροσώπους σε τοπικά κοινοβούλια γερμανικών ομόσπονδων κρατιδίων.

Και κάτι ακόμα: μήπως διέφυγε στον κ. Αντωνόπουλο ότι εκτός από ναζιστικά κόμματα, στη Γερμανία, ακόμα και σήμερα επί Μέρκελ, ισχύει τυπικά η, από το 1956, απαγόρευση του κομμουνιστικού κόμματος KPD;

Πάμε παρακάτω:

«Δεν μπορώ να διαδηλώνω μαζί με ανθρώπους που στο όνομα της Αριστεράς που θέλει μάλιστα να κυβερνήσει μόνη της, βγάζουν το πιο άγριο μίσος, με συνθήματα γηπεδικά ενάντια στους πρώην συντρόφους τους και μάλιστα σε προσωπικό επίπεδο, όπως κάνουν συστηματικά αρκετοί διαδηλωτές του Σύριζα εναντίον του Φώτη Κουβέλη και βουλευτών της ΔΗΜΑΡ. Αποδεικνύοντας ότι ούτε είχαν ούτε και έχουν σχέση με αυτό που ονομάστηκε ιστορικά στην Ελλάδα «ανανεωτική αριστερά», αλλά δεν έχουν σχέση και με οποιαδήποτε έννοια πολιτικού πολιτισμού.»

Όταν κάποιος «στο όνομα της Αριστεράς», έχει εξαπατήσει προεκλογικά τον κόσμο, έρχεται να συνεχίσει την καταλήστευσή του, να συνεχίσει την φυσική εξόντωσή του (οικονομικά και κατασταλτικά), τότε το λιγότερο που έχει να εισπράξει είναι γηπεδικά συνθήματα.

Ας πούμε επιτέλους τα πράγματα με το όνομά τους.

Ο Κουβέλης και η ΔΗΜ.ΑΡ είναι πολιτικά και ενδεχομένως και ποινικά συν-υπεύθυνοι, μεταξύ άλλων, για

–          απάτη (τουλάχιστον εις βάρος μερίδας των ψηφοφόρων τους)

–          ληστεία (εις βάρος της πλειονότητας του πληθυσμού)

–          βασανιστήρια (συλληφθέντων)

–          ανθρωποκτονία (όσων αυτοκτονούν από την απελπισία, όσων πεθαίνουν από την πτώση του προσδόκιμου ζωής, όσων δολοφονούνται από τα τάγματα εφόδου των νεοναζί που λειτουργούν σε αγαστή συνεργασία με τον κρατικό μηχανισμό τον οποίο συν-διοικεί ο κ. Κουβέλης και η συμμορία του).

Τα παραπάνω εγκλήματα δε, διαπράττονται κατά συρροή.

Αυτοί, οι εγκληματίες του λήσταρχου Κουβέλη, είναι που δεν έχουν σχέση ούτε με ανανεωτική, ούτε με αριστερά, ούτε με «δημοκρατική» ούτε με τίποτα. Τα θύματα των εγκλημάτων τους, εγκλήματα που, (εκτός της απάτης που διαπράχθηκε προεκλογικά), διαπράττονται μετεκλογικά με τη δύναμη των όπλων των πραιτόρων των Δένδια- Κουβέλη, θα δικαιολογούνταν να αντιδράσουν με πολύ πιο έντονο τρόπο από το να φωνάξουν γηπεδικά συνθήματα. (Άλλωστε βουλευτής της ΔΗΜΑΡ, δεν είπε ότι ο κόσμος πλέον δε θα πάρει τις πέτρες αλλά τα καλάσνικωφ;)

Όσο δε για το «προσωπικό επίπεδο»…

Όταν μου κλέβουν το μισό εισόδημα, ή και ολόκληρο πετώντας με στην ανεργία, και μάλιστα χωρίς επίδομα, όταν μου παίρνουν το σπίτι, όταν μου απαγορεύουν να διαδηλώσω, όταν με δέρνουν και με πνίγουν στα χημικά, όταν μου κόβουν τα φάρμακα και πεθαίνω, μου λέει ο κ. Αντωνόπουλος να μην το παίρνω… προσωπικά;;; Και να μη βρίζω προσωπικά τον λήσταρχο Κουβέλη και τη συμμορία του;;; Οι οποίοι ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ από τους φόρους και τα χαράτσια που μου αρπάζουν, για να με εξοντώνουν; Δηλαδή δεν έχουν καν την τσίπα να παραιτηθούν από τους μισθούς τους και τις κομματικές επιδοτήσεις τους, και να μας εξοντώσουν εθελοντικά – αφού αυτό αποδείχτηκε το βίτσιο τους – , αλλά απαιτούν να μας εξοντώνουν επ’ αμοιβή με τα ίδια μας τα λεφτά.

Σε ότι αφορά το μίσος των αριστερών προς τους πρώην συντρόφους τους της ΔΗΜΑΡ, προσποιείται ο κ. Αντωνόπουλος ότι δεν καταλαβαίνει, πως πέραν όλων αυτών των εγκλημάτων που διαπράττουν, τα υποκείμενα αυτά, στη συνείδηση του αριστερού κόσμου έχουν ακόμα μεγαλύτερη ευθύνη σε σχέση με τους άλλους κυβερνητικούς εταίρους-εγκληματίες. Αφενός γιατί πρόκειται για ΠΡΟΔΟΤΕΣ, για ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΥΣ, που διασπάστηκαν από την –έστω ρεφορμιστική – αριστερά και πέρασαν στο αντίπαλο στρατόπεδο της πιο ακραίας, εγκληματικής, γενοκτονικής θα έλεγα, νεοφιλελεύθερης δεξιάς, και αφετέρου, γιατί έχουν ακόμα το θράσος, να θέλουν να χρησιμοποιούν όρους όπως «αριστερά». Και μάλιστα «δημοκρατική» την ίδια ώρα που αφενός στρέφονται ενάντια στη βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού και αφετέρου καταλύουν ακόμα και πτυχές της αστικής δημοκρατίας και της νομοθεσίας της. Έχοντας βάλει μάλιστα δικό τους Υπουργό Δικαιοσύνης. Ξεφτιλίζοντάς έτσι έννοιες όπως «αριστερά» και «δημοκρατία» και αποπροσανατολίζοντας ακόμα περισσότερο τον κόσμο, ώστε να μην καταλαβαίνει τι είναι δεξιά και τι αριστερά – στέλνοντάς τον κατευθείαν στις ανοιχτές αγκαλιές των ναζί.

Σε ότι αφορά τους φαλλούς του Χαϊκάλη, προφανώς και πρόκειται για χυδαία, σεξιστική συμπεριφορά που χαρακτηρίζει τον ίδιο τον «ηθο»ποιό και ως ένα βαθμό και το κόμμα του. (Θα μπορούσε βέβαια να επικαλεστεί διάφορα περί αριστοφανικής σάτιρας κ.λπ.). Βέβαια, επειδή ο κ. Αντωνόπουλος μας προέκυψε ακριβολόγος (βλ. η χούντα δεν τελείωσε το ’73), θα του θυμίσω ότι αφενός οι Ανεξάρτητοι Έλληνες δεν είχαν καμία πρόθεση να διαδηλώσουν με τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά η κυβέρνηση της ΔΗΜΑΡ τους απαγόρευσε την συγκέντρωση στη γερμανική πρεσβεία, και αφετέρου, δεν κάλεσαν στη συγκέντρωση που καλούσαν τα συνδικάτα στο Σύνταγμα, αλλά αντίθετα διαδήλωσαν ξεχωριστά, στις στήλες του Ολυμπίου Διός, στις 5 το απόγευμα. Αν οι πραίτορες του Κουβέλη που δέρνουν και ψεκάζουν με «αριστερό» και «δημοκρατικό» τρόπο, δεν καταδίωκαν τον κόσμο προς τα εκεί, δεν θα υπήρχε καμιά ανάμιξη με τους οπαδούς του Καμμένου.

Οπότε ο κ. Αντωνόπουλος δεν μπορεί να προβάλλει τους «συγκαμμένους» ως δικαιολογία για να μην κατέβει στη διαδήλωση των δεκάδων χιλιάδων.

Τέλος, όταν πέρασαν δίπλα μου παρελαύνοντες οι στρατόκαυλοι έφεδροι, εγώ άκουσα ότι φώναζαν «μαζί, μαζί να φύγουν οι ναζί» και όχι «οι χαζοί» που λέει ο κ. Αντωνόπουλος που δεν ήταν εκεί. Μπορεί όμως και να παράκουσα… Είτε επειδή έτσι έχουμε συνηθίσει το σύνθημα, είτε επειδή καμιά φορά ο άνθρωπος ακούει αυτό που θέλει να ακούσει. Σε κάθε περίπτωση όμως εγώ ήμουν εκεί να ΜΗΝ τους χειροκροτήσω. Να είμαι στους πολλούς που τους γύρισαν την πλάτη, απέναντι στους επίσης πολλούς που τους επευφημούσαν.

Όλα τα παραπάνω φληναφήματα του κατά τα άλλα συμπαθέστατου ραδιοφωνικού παραγωγού, θα μπορούσα να τα χρησιμοποιήσω κι εγώ ως δικαιολογία για να μη διαδηλώσω ποτέ με τον κ. Αντωνόπουλο. Όμως δεν είμαι της ίδιας λογικής. Είμαι της λογικής ότι όταν τα αιτήματα είναι στοιχειωδώς σωστά, κατεβαίνεις σε μια κινητοποίηση όποιος και αν την καλεί – εκτός αν είναι φασίστας. Είμαι της λογικής ότι όταν μεγάλα τμήματα του πληθυσμού κατεβαίνουν σε δίκαιες κινητοποιήσεις, πρέπει να είσαι δίπλα τους ακόμα και αν δεν σε αρέσει η αισθητική των κινητοποιήσεών τους. Είμαι της λογικής ότι πλάι-πλάι στο δρόμο, χτίζεις σχέσεις με τον συνάνθρωπο και μπορείς να τον επηρεάσεις θετικά, και όχι κρίνοντας αφ’ υψηλού, από την ασφάλεια της πολυθρόνας ή του στούντιο… Την ώρα που αυτός τρώει ξύλο και χημικά… Είμαι της λογικής ότι όταν οι ναζί στήνουν κίνημα και έρχονται σε επαφή με τις αγανακτισμένες μάζες, δεν κάθεσαι σπίτι σου από αηδία, αλλά παλεύεις στο δρόμο να πάρεις με το μέρος σου τον κόσμο και να μην τους τον χαρίσεις.

Για όλους αυτούς και πολλούς άλλους λόγους θα δεχόμουν να διαδηλώσω με τον κ. Αντωνόπουλο, παρά τα όσα έγραψε.

Όμως το ομολογώ: δεν μπορώ να διαδηλώσω με τον Λεωνίδα Αντωνόπουλο.

Γιατί;

Μα γιατί, απλά, ο ίδιος δεν θέλει να διαδηλώσει, όχι μόνο μαζί μου, αλλά γενικά.

Δε θέλει να διαδηλώσει, γιατί, από γραφόμενά του φαίνεται ότι είναι ΣΝΟΜΠ και δε θέλει να διαδηλώσει με την «πλέμπα».

Δε θέλει να διαδηλώσει, γιατί είναι ΔΕΙΛΟΣ και, παρόλο που το γεγονός ότι είναι επώνυμος του διασφαλίζει ότι δεν κινδυνεύει ιδιαίτερα να συλληφθεί και να βασανιστεί στα κολαστήρια του ΕΑΤ-ΕΣΑ, συγνώμη, της ΓΑΔΑ, παρά μόνο να εισπνεύσει χημικά, ψάχνει δικαιολογίες για να μην κατέβει σε διαδηλώσεις.

Δε θέλει να διαδηλώσει, γιατί είναι ΒΟΛΕΜΕΝΟΣ, η κρίση, τα μνημόνια και τα μέτρα, δεν τον έχουν πλήξει ιδιαίτερα, (το πολύ-πολύ να περιορίσει τα ταξίδια του) γιατί αν τον είχαν πλήξει σοβαρά, αν είχε νιώσει τις πολιτικές της «ανανεωτικής αριστεράς» στο πετσί του, θα ήταν τόση η αγανάκτησή του που θα κατέβαινε στους δρόμους να την εκφράσει, χωρίς να πολυσκοτίζεται για την αισθητική των γύρω του και τον πολιτικό πολιτισμό τους.

Κυρίως, όμως, δε θέλει να διαδηλώσει, γιατί απέδειξε ότι είναι ΤΣΙΡΑΚΙ του συστήματος που τον έχει βολέψει. Γιατί και άλλοι μπορεί να μην κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις για τους ίδιους λόγους, όπως λέει, (και πράγματι υπάρχουν π.χ. από τον αναρχικό χώρο) αλλά αυτοί δεν έχουν τη δυνατότητα του δημόσιου λόγου και ακόμα και αν την είχαν δεν θα την εκμεταλλεύονταν ώστε την επομένη, αντί να στηλιτεύσουν τα εγκλήματα της κυβέρνησης, να διαμαρτύρονται για την προσωπική κριτική στον Κουβέλη…

Αν αυτός είναι ο πολιτικός πολιτισμός που πρεσβεύει ο πολιτισμένος κ. Αντωνόπουλος, ευχαριστώ δε θα πάρω.

«Ξύλο, βασανιστήρια, δεν άκουσα, δεν είδα»

άντε …εκπολιτίσου, κ.  Λεωνίδα…

Περιμένοντας τους νεκρούς…

Είναι καιρός, αρκετοί μήνες, που θέλω να γράψω αυτό το κείμενο. Όταν τον Αύγουστο δολοφονήθηκε ο μετανάστης, και ακόμα και ο Δένδιας έκανε νύξεις για περιστατικό ρατσιστικού εγκλήματος, σκέφτηκα ότι είχα αργήσει, ότι είχαμε ήδη τον πρώτο νεκρό, ότι το κείμενο δεν έχει νόημα. Όμως τώρα σκέφτομαι ότι έχει νόημα γιατί όχι μόνο η ελληνική κοινωνία, αλλά ούτε και οι χώροι της αριστεράς ή της αναρχίας, δεν φαίνεται να αντιλήφθηκαν ότι επρόκειτο για το πρώτο θύμα ενός πολέμου, και κυρίως ότι τα θύματα στο εξής δε θα είναι μόνο μετανάστες.

Είναι αλήθεια ότι εδώ και δεκαετίες εικάζεται ότι μέλη της Χρυσής Αυγής έχουν κατά καιρούς σκοτώσει μετανάστες – Αλβανούς τη δεκαετία του ’90, τότε που τους θεωρούσαν τους απόλυτους εχθρούς και όχι φυλετικά συγγενείς όπως σήμερα.

Δεν το αποκλείω. Θυμάμαι τις ιστορίες που μου έλεγε ένας υπεράνω πάσης υποψίας φίλος, τότε, ότι αν πάρεις σε κάποιο απομακρυσμένο – και όχι επαρκώς επανδρωμένο – αστυνομικό τμήμα της Αττικής, και πεις ότι κάποιος προσπαθεί να μπει στο σπίτι σου, σου απαντάνε «Κάνας Αλβανός θα είναι, πάρε την καραμπίνα και σκότωσέ τον και μετά πέτα τον στη θάλασσα». Αν αυτές ήταν οι προτροπές των μπάτσων εκείνη την εποχή, δεν αποκλείεται η φημολογία για δολοφονίες μεταναστών από Χρυσαυγίτες, να είχαν μια δόση αλήθειας.

Επίσης δεν ξεχνάμε το δολοφόνο ρατσιστή Καζάκο.

ο ρατσιστής δολοφόνος Παντελής Καζάκος

Δεν ξεχνάμε την παραλίγο δολοφονία του Κουσουρή, ούτε το παραλίγο μακελειό με τη χειροβομβίδα στο Στέκι Μεταναστών.

Ο επίδοξος δολοφόνος υπαρχηγός της Χρυσής Αυγής Αντώνης «Περίανδρος» Ανδρουτσόπουλος και ο τότε φοιτητής Δημήτρης Κουσουρής

ο χώρος έξω από το Στέκι των Μεταναστών όπου έσκασε η χειροβομβίδα, αφού έκανε γκελ στο τζάμι

Προς τι λοιπόν ένα κείμενο που προειδοποιεί για νεκρούς;

Η διαφορά είναι ότι στο άμεσο μέλλον δεν θα έχουμε έναν μεμονωμένο ρατσιστή δολοφόνο, όπως ο Καζάκος, ούτε μια επίθεση ενός γραφικού ναζιστικού γκρουπούσκουλου, αλλά μια μεγάλη ναζιστική οργάνωση, με τεράστιους πόρους και απήχηση, που μπορεί να φτάνει το 10, 15 ή 20%, με τεράστια διείσδυση στον κρατικό μηχανισμό, που δεν θα τολμά εύκολα κανείς, ακόμα και στοιχειωδώς έντιμος αστυνομικός ή δικαστικός, να την αγγίξει.

Είναι αφέλεια να πιστεύουμε ότι σε τέτοιες συνθήκες κρίσης, γενικά δε θα έχουμε, αργά ή γρήγορα νεκρούς από πολιτική βία (άλλωστε ήδη έχουμε «παράπλευρες απώλειες» με τους νεκρούς της Μαρφίν ή ίσως – αν δεν πρόκειται για σκευωρία – και αυτόν της Πάρου, πέρα από τον υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες νεκρό διαδηλωτή του ΠΑΜΕ, και παραλίγο νεκρούς όπως τον διαδηλωτή Καυκά ή τον φωτορεπόρτερ Λώλο), και άρα μέσα σε αυτούς και νεκρούς από τη σύγκρουση με το ναζισμό. Είναι αφέλεια να πιστεύουμε ότι αυτό που έχει ήδη συμβεί όχι μόνο στο λίκνο του ναζισμού, τη Γερμανία, αλλά και πολλές φορές στη Ρωσία,  ή ακόμα και στην «δυτική» Ισπανία, δε θα συμβεί εδώ όταν υπάρχει ένα από τα περισσότερο ανερχόμενα νέο-ναζιστικά κινήματα στην Ευρώπη.

[βίντεο με τη δολοφονία του Κάρλος Παλομίνο]

 

 

Είναι αφέλεια να πιστεύουμε ότι δεν θα έχουμε κάποιον νεκρό στη σύγκρουση του ναζισμού με τον αντιναζισμό. Και τότε «θα ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου».

Μπορεί ο πρώτος νεκρός να είναι από την άλλη όχθη. Ειλικρινά δεν ξέρω αν ο πρώτος νεκρός θα είναι αριστερός/αναρχικός ή φασίστας. Δεν ξέρω αν ο πρώτος νεκρός θα είναι από μαχαίρι, πιστόλι, βόμβα ή χειροβομβίδα. Το μόνο για το οποίο είμαι σίγουρος είναι ότι οι νεκροί θα έρθουν, θα είναι αρκετοί και δε θα είναι μόνο μετανάστες.

Μπορεί να είναι ο α ή ο β φίλος, γνωστός, σύντροφος. Μπορεί να είναι ο εαυτός μας.
Γιατί όταν η (φονική) βία ξεσπάσει, δεν θα πάρει μπάλα μόνο το σκληρό κομμάτι του α/α χώρου, ούτε μόνο τον ευρύτερο α/α χώρο. Η βία θα πάρει και τυφλές μορφές.

Έχουμε προετοιμαστεί ψυχολογικά γι’ αυτό το πολύ πιθανό ενδεχόμενο;

Νομίζω πως οι περισσότεροι όχι.

Προετοιμαζόμαστε μήπως, «στρατιωτικά» ή πολιτικά, γι’ αυτόν τον μίνι-εμφύλιο;

Οι του ΣΥΡΙΖΑ είναι απασχολημένοι να προετοιμάζονται για να πάρουν την εξουσία, και δεν νομίζω να έχουν φανταστεί καν το ενδεχόμενο. Ακόμα όμως και αν το έχουν φανταστεί, πιστεύουν ότι δεν θα τους αγγίξει. Ότι θα αφορά «τα άκρα». Κοντόφθαλμη λογική. Αρκεί κανείς να σκεφτεί ότι αν η χειροβομβίδα του 2009 είχε σκάσει μέσα στο Στέκι των Μεταναστών θα μπορούσαν να είχαν σκοτωθεί ακόμα και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ…

Οι της ακόμα και σήμερα αρκετά πολυδιασπασμένης εξωκοινοβουλευτικής-αριστεράς-που-πολύ-θα-ήθελε-να-ήταν-κοινοβουλευτική-αλλά-αποδείχθηκε-πολύ-ανίκανη-για-να-τα-καταφέρει, μοιάζουν να έχουν αφομοιώσει την τραγική αποτυχία τους. Επιμένουν πεισματικά να μη θέλουν να εισέλθουν στην μεγάλη αγκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ, οπότε τρώνε μαύρο στην κάλπη, ξύλο από τους φασίστες στους δρόμους, ενίοτε και από τους μπάτσους στις πορείες, χωρίς να μπορούν να προβάλουν την παραμικρή αντίσταση σε οποιοδήποτε επίπεδο. Όχι μόνο στρατιωτική προετοιμασία δεν μπορούν και δε θέλουν να κάνουν, αλλά ούτε πολιτικά μπορούν να προετοιμαστούν για να αντιμετωπίσουν το κύμα βίας που έρχεται. Άλλωστε αποδείχτηκε ότι οι διαβασμένοι ινστρούχτορές τους, έχουν την πολιτική οξυδέρκεια τυφλοπόντικα… Στην καλύτερη περίπτωση θα είναι ανύπαρκτοι, στη χειρότερη μπορεί να συνεισφέρουν στα θύματα.

Το ΚΚΕ που έχει ακόμα τον μηχανισμό, ο οποίος σε μέγεθος, οργάνωση και εμπειρία, θα μπορούσε να παίξει κάποιο ρόλο, ακόμα και σε περιόδους εκλογικής άμπωτης, έχει επιλέξει τη φυγομαχία. Αν η βουλευτίνα του έφαγε ξύλο live στην TV και τα στελέχη και ο κόσμος του ξύλο από τους φασίστες ακόμα και προεκλογικά, και δεν αντέδρασε, δεν περιμένει κανείς ότι θα πάρει μέρος στην παραμικρή σύγκρουση με τους ναζί, πόσο μάλλον όταν η βία γίνει θανατηφόρα. Εδώ που τα λέμε, είναι ίσως ο μόνος παράγοντας που μπορεί πράγματι να ξεφύγει από τη δίνη, αφού με τον απομονωτισμό που το διακρίνει, από τις πορείες μέχρι τα συνδικάτα, και από το ότι δεν πατάει στα Εξάρχεια μέχρι ότι δεν πάτησε στους αγανακτισμένους, το βάζει σε μια γυάλα, που μπορεί στην πράξη να αποδειχθεί όντως αλεξίσφαιρη.

Οι α/α χώρος, επίσης πολυδιασπασμένος, ενίοτε σε βαθμό αηδίας (βλ. από πού ξεκίνησε η καταστολή στην συμπρωτεύουσα…) είναι ίσως ο μόνος που μπορεί να προβάλει κάποια στοιχειώδη αντίσταση ή ενδεχομένως, με μια αψυχολόγητη ενέργεια, ή κατά τύχη, μπορεί και να ξεκινήσει εκείνος τον κύκλο της θανατηφόρας βίας. Βέβαια το κράτος φρόντισε εγκαίρως, πριν η χώρα μπει για τα καλά στη δίνη του μνημονίου, να απαλλαγεί από τις αναρχικές ένοπλες οργανώσεις (Ε.Α., Σ.Π.Φ.) Όπως είχε φροντίσει να απαλλαγεί από τη 17Ν πριν τους Ολυμπιακούς. Συμπτώσεις (τυχαία έκρηξη της βόμβας στα χέρια του Ξηρού, τυχαία συμπλοκή όπου σκοτώθηκε ο Λάμπρος Φούντας), ή προμελετημένες εξαρθρώσεις την κατάλληλη στιγμή; Ίσως να μη μάθουμε ποτέ.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι σήμερα δε μοιάζει ενεργή καμία ένοπλη αναρχική οργάνωση.

Την ίδια ώρα οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής οπλοφορούν νομίμως, και λόγω επαγγελματικών διασυνδέσεων, νομίμων (οπλοπωλεία) και παρανόμων (μαφία), η Χρυσή Αυγή έχει στη διάθεσή της μεγάλο οπλοστάσιο για ώρα ανάγκης. Πόσο μάλλον εάν προσθέσουμε τα όπλα των αστυνομικών και στρατιωτικών που ανήκουν ή έχουν επαφές με τη Χ.Α.

Τι θα συμβεί λοιπόν όταν ξεσπάσει η βία;

Πόσα θα είναι τα θύματα τα επόμενα χρόνια; Μερικά μεμονωμένα; Μερικές δεκάδες; Εκατοντάδες; Ή θα γίνουμε Συρία;

Νομίζω πως όσο σίγουρο είναι ότι θα έχουμε θύματα, και από τις δύο πλευρές, άλλο τόσο σίγουρο είναι ότι ο αριθμός των θυμάτων δεν θα επεκταθεί τόσο πολύ. Βέβαια εξαρτάται και από τις ευρύτερες κοινωνικές συνθήκες. Ένα ζήτημα είναι αν η ναζιστική θανατηφόρα βία θα ξεσπάσει κυρίως προς το μέρος των μεταναστών ή προς το μέρος των ελλήνων, ας τους πούμε, αντικαθεστωτικών. Ένα άλλο ζήτημα είναι αν θα ξεσπάσει γενικευμένη πολιτική βία, λόγω των οικονομικών συνθηκών (νεκροί σε πορείες, δολοφονίες πολιτικών, κάποια προσπάθεια πραξικοπήματος κ.λπ). Ή αν θα ξεσπάσει γενικευμένη (αντι)κοινωνική βία, με τη μορφή εγκληματικότητας, μέσα στην οποία μπορεί να ενταχθεί και η πολιτική βία, περνώντας ίσως και κάπως απαρατήρητη.

Σε κάθε περίπτωση όμως πιστεύω ότι ακόμα ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας είτε έχει ακόμα «λίπος», είτε δεν έχει ξεχάσει το πρόσφατο παρελθόν κατά το οποίο ευημερούσε, τουλάχιστον σχετικά. Αυτό το συντριπτικά πλειοψηφικό κομμάτι της κοινωνίας, μπορεί κατά περίσταση να κάνει ψευτομαγκιές όπου τον παίρνει (στον μετανάστη, στον υπάλληλο, στον οδηγό με τον οποίο τσακώθηκε στο δρόμο, στην ίδια του τη γυναίκα ή το παιδί), αλλά στην πραγματικότητα είναι λαπάς και κυρίως δεν είναι διατεθειμένο, ακόμα και σε συνθήκες ασφυκτικής κρίσης, να ρισκάρει τη ζωή του πόσο μάλλον να μπει σε έναν πόλεμο.

Επιπλέον, με εξαίρεση τους μετανάστες, η Ελλάδα είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό εθνοθρησκευτικά ομοιογενής, και δεν πρόκειται να γίνει ποτέ Συρία ή Γιουγκοσλαβία. Ακόμα και η Ισπανία, σε περίπτωση που βυθιστεί ακόμα περισσότερο στην κρίση, έχει πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να παρουσιάσει «εμφυλιακές» καταστάσεις λόγω εθνοτικής πανσπερμίας, σε σχέση με την Ελλάδα.

Σίγουρα η βία φέρνει βία και «το αίμα κυλάει, εκδίκηση ζητάει». Και από τις δύο πλευρές. Όμως για τους πολλούς των «άκρων», άλλο οι νεοναζιστικές ή οι αντάρτικες φαντασιώσεις και άλλο η σκληρή πραγματικότητα. Είναι λογικό επίσης όταν αρχίσουν να πέφτουν κορμιά, οι μανάδες και οι πατεράδες θα τραβήξουν από το αυτί πιτσιρικάδες που σήμερα τραμπουκίζουν ή και μαχαιρώνουν μετανάστες ή από την άλλη πλευρά συχνάζουν στη Μεσολογγίου…

Ταυτόχρονα, η στρατιωτική υπεροπλία της Χρυσής Αυγής – και των περικοκλάδων της –  σε συνδυασμό με την ακόμα πιο μεγάλη υπεροπλία του κράτους, είναι αναμενόμενο δια της τρομοκρατίας ή των συλλήψεων, μάλλον να συντρίψει σε μικρό χρονικό διάστημα όποιο κομμάτι του α/α χώρου τολμήσει να αντισταθεί με τα ίδια μέσα στην ναζιστική φονική βία.

Άρα τα θύματα, λογικά, θα είναι περιορισμένα, αλλά αυτό δεν θα μειώσει τον πόνο των γύρω τους, των δικών τους ανθρώπων. Απλά θα μειώσει τον αριθμό των ανθρώπων που θα τον νιώσουν.

Το ζητούμενο είναι τι θα επιφέρει σε πολιτικό επίπεδο αυτή η φονική βία. Ποιος θα βγει κερδισμένος πολιτικά, όταν αρχίσουν να πέφτουν κορμιά; Τα «άκρα» που θα συσπειρώσουν τον κόσμο τους γύρω από τον φανατισμό και την οργή για τους ήρωες τιμημένους νεκρούς τους; Το κράτος της οποιασδήποτε μνημονιακής κυβέρνησης θα έρθει να επιβάλλει την ησυχία, τάξη και ασφάλεια; Μια ολοένα και πιο μετριοπαθής κεντροαριστερή δύναμη, ο ΣΥΡΙΖΑ, που πέραν όλων των άλλων λαγών και πετραχηλίων θα τάξει και την επιστροφή στην εσωτερική ειρήνη;

Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα δεν είναι εύκολη. Το μόνο σίγουρο είναι όμως ότι την αναζητούν και όσοι υπολογίζουν αν τους συμφέρει να επισπεύσουν τα πράγματα με μια προβοκάτσια…

Υ.Γ. Υπάρχει και κάτι που είναι κυνικά ελπιδοφόρο στην αναπόφευκτη αυτή τραγική ιστορία. Η Χρυσή Αυγή έχει όλα τα πλεονεκτήματα με το μέρος της, τον διάχυτο εθνικισμό και ρατσισμό, την καφρίλα, αμορφωσιά, ωφελιμισμό και αμοραλισμό της πλειοψηφίας της νεοελληνικής κοινωνίας, τα νόμιμα και παράνομα όπλα της, τον πανίσχυρο στρατιωτικά κρατικό μηχανισμό κ.α. Ένα μειονέκτημα έχει μόνο: δεν μπορεί να πατήσει σε δύο βάρκες. Δεν μπορεί από τη μία να έχει μπει σε μια ένοπλη σύγκρουση (και θα μπει, ακόμα και λόγω ιδιοσυγκρασίας και νοοτροπίας – θυμηθείτε πως αντέδρασε ο Κασιδιάρης στην επί προσωπικού πίεση της Δούρου και στο άγγιγμα του Ριζοσπάστη της Κανέλλη και θα καταλάβετε πως θα αντιδράσουν κάποιοι Χρυσαυγίτες όταν θα έχουν τον πρώτο νεκρό) και από την άλλη να συνεχίσει να το παίζει νόμιμο κόμμα. Αντίθετα αυτό το πρόβλημα είναι τα μόνο που δεν έχει ο α/α χώρος…

Η τακτική του ΣΕΚ είναι λάθος

Η τακτική του ΣΕΚ που οδηγεί σε πορείες μεταναστών όπως η σημερινή είναι εντελώς λάθος.

Το ζήτημα δεν είναι να μαζευτούν 5.000 ή παραπάνω Πακιστανοί να διαδηλώσουν κατά της Χρυσής Αυγής. Το ξέρουν οι πάντες ότι οι Πακιστανοί είναι εναντίον της Χρυσής Αυγής, όπως και το αντίστροφο. Το ζήτημα είναι να κατέβουν Έλληνες να διαδηλώσουν κατά της Χρυσής Αυγής.

Επίσης το ζήτημα δεν είναι να εμφανιστεί ένας όχλος ο οποίος να ουρλιάζει συνθήματα θρησκευτικού φανατισμού (και μάλιστα μιας θρησκείας ξένης προς αυτήν των ντόπιων). Ακόμα και αν δεν υπήρχε κανένα απολύτως παρατράγουδο (που υπήρξαν, όπως υπήρξαν και στη Νίκαια…), πιστεύει κανείς σοβαρός άνθρωπος ότι ο οποιοσδήποτε παραέξω είδε τη σημερινή πορεία, είτε δια ζώσης, είτε σε βίντεο και φωτογραφίες (ιδιαίτερα σε βίντεο…) πλησίασε προς τις θέσεις μας; Ή πλησίασε προς τις θέσεις της Χρυσής Αυγής;

Πιστεύει κανείς σοβαρός άνθρωπος, ότι αυτοί οι λίγοι σύντροφοι που ήταν απόψε στην πορεία, θα ξανακατέβουν όλοι (και ιδιαίτερα όλες…) σε μια τέτοια πορεία; Ή μήπως κάποιοι και κάποιες μετά από αυτά που είδαν και ένιωσαν δεν πρόκειται να ξανακατέβουν;

Θα μου πείτε, οι μετανάστες δεν έχουν δικαίωμα να διαδηλώνουν; Σαφώς και έχουν.

Δεν έχουν δικαίωμα να φωνάζουν ό,τι σύνθημα γουστάρουν, ακόμα και αν τα 9 στα 10 είναι για τον Αλλάχ; Σαφώς και έχουν.

Αλλά εδώ δεν τίθεται θέμα δικαιώματος, τίθεται θέμα τακτικής.

Εδώ έχουμε να κάνουμε πλέον με μια κατάσταση στα πρόθυρα πολέμου, και κάθε κίνηση που γίνεται πρέπει να γίνεται με κάποιο σκεπτικό και όχι απλά για εκτόνωση.

Αν οι σύντροφοι του ΣΕΚ είναι εγκληματικά αφελείς – όχι μόνο για τον χώρο τους που στις επόμενες εκλογές δε θα πάρει ούτε όσα κουκιά πήρε σε αυτές του Ιουνίου, αλλά και για όλη την αριστερά – τότε ας βρεθούν κάποιοι στοιχειωδώς σοβαροί άνθρωποι μέσα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ να τους μαζέψουν.

Επίσης κάποιος θα πρέπει να εξηγήσει στην ηγεσία των μεταναστών, πολιτική και θρησκευτική, ότι τέτοιες πορείες, με τέτοιο χαρακτήρα μόνο κακή εντύπωση δίνουν. Αλλά πολύ φοβάμαι ότι και οι ηγεσίες των μεταναστών παίζουν τα δικά τους εσωτερικά παιχνίδια εξουσίας και λίγο τους ενδιαφέρει τι εντύπωση δίνουν παραέξω.

Βεβαίως θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι χρειάζεται μια επίδειξη δύναμης. Επίδειξη δύναμης όμως προς ποιόν; Προς τους Χρυσαυγίτες για να τους αποτρέψει από περαιτέρω επιθέσεις; Δε νομίζω ότι πρόκειται να φοβηθούν, και αντίθετα τέτοιες εκδηλώσεις ρίχνουν νερό στο μύλο τους.

Επίδειξη δύναμης προς το κράτος ή την κυβέρνηση; Ότι τι; Ότι αν συνεχίσουν οι ξένιες «σκούπες» και οι επιθέσεις στα τζαμιά, θα εξεγερθούν; Καταρχήν δε νομίζω ότι φοβάται το πάνοπλο κράτος μερικές χιλιάδες ή και δεκάδες χιλιάδες μεταναστών, που μάλιστα βρίσκονται στο στόχαστρο της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας, όταν τα τελευταία χρόνια τα έχει βγάλει πέρα με εκατοντάδες χιλιάδες αν όχι εκατομμύρια, ελλήνων πολιτών, που μάλιστα είναι και ψηφοφόροι. Πέρα από αυτό όμως, άλλο που δε θέλει η κυβέρνηση, να βρει αφορμή για ακόμα περισσότερη καταστολή.

Άρα τελικά η επίδειξη δύναμης των μεταναστών γίνεται μόνο προς την ελληνική κοινωνία. Αυτήν την κοινωνία που υποτίθεται θέλουμε να κερδίσουμε οι αντιρατσιστές απέναντι στους νεοναζί.

Επίσης κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι τέτοιες διαμαρτυρίες χρειάζονται για να τονωθεί το ηθικό των μεταναστών. Να τονωθεί όμως με τι σκοπό; Να μπούνε με καλύτερο ηθικό στη σύγκρουση; Μα το ζήτημα είναι να αποφευχθεί η σύγκρουση, τουλάχιστον η σύγκρουση με συμμετοχή τους, γιατί αν αυτή συμβεί τότε κράτος και νεοναζί, με τη στήριξη της πλειοψηφίας της κοινωνίας που είναι έτσι κι αλλιώς ρατσιστική θα τους λιώσουν.

Επίσης αν είναι κάθε φορά για να ανέβει το ηθικό των μεταναστών, να γίνονται πράγματα που θα δίνουν κανα-δυο ποσοστιαίες μονάδες στη Χρυσή Αυγή, τότε να λείπει το βύσσινο…

Και τι πρέπει να γίνει;

Οι απαντήσεις δεν είναι εύκολες. Ούτε υπάρχουν μαγικές λύσεις για το μεταναστευτικό, το ρατσισμό κ.λπ. Τα υπαρκτά προβλήματα είναι η συμπύκνωση της αντίθεσης του πλούσιου βορρά ή δύσης με τον φτωχό νότο ή ανατολή, κι εμείς απλώς έχουμε την ατυχία να βρισκόμαστε γεωγραφικά στο όριο δύο κόσμων.

Είναι υποκριτής όποιος υποστηρίζει ότι μπορούν τα προβλήματα να λυθούν εδώ και επιφανειακά αν δεν λυθούν εκεί και συνολικά. Όσο ο πλούσιος βορράς εκμεταλλεύεται το φτωχό νότο, του απομυζά τον πλούτο, τους φυσικούς πόρους και την εργατική δύναμη, και τον ποτίζει φτώχεια, πολέμους και απόβλητα, τόσο ο φτωχός νότος, θα εξάγει την εξαθλίωσή του προς τον πλούσιο βορρά, διαμέσου των μεταναστευτικών ρευμάτων.

Παρόλα αυτά, ένα ζήτημα είναι να έχουμε επίγνωση ότι το πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί πλήρως αν δεν ανατραπεί αυτό το σύστημα, (δηλαδή στο απώτερο μέλλον και σε παγκόσμιο επίπεδο) και άλλο ζήτημα είναι να μην κάνουμε ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό για να αντιμετωπίσουμε κάποιες καταστάσεις στο εδώ και στο τώρα. Πόσο μάλλον να κάνουμε τραγικά λάθη…

Καταρχήν η γνώμη μου είναι ότι το πρόβλημα του ρατσισμού δε αντιμετωπίζεται με πορείες – όσο κι αν κατεβαίνω σε αυτές – αλλά με δουλειά στις γειτονιές, αυτοοργάνωση, δίκτυα αλληλεγγύης κ.λπ.

Ακόμα όμως και αν γίνονται πορείες, αυτό που χρειάζεται είναι στις αντιρατσιστικές πορείες να κατέβουν οι Έλληνες. Και για να γίνει αυτό χρειάζεται καταρχήν συνεννόηση ΟΛΩΝ των χώρων και όχι τα τραγελαφικά καλέσματα του ΣΕΚ, συγνώμη της ΚΕΕΡΦΑ ήθελα να πω…

Επίσης οι πορείες αυτές θα πρέπει να γίνονται με περιφρούρηση, για να αντιμετωπίσουν τυχόν επίθεση από φασίστες ή από την αστυνομία.

Και βέβαια η περιφρούρηση θα πρέπει να είναι και σοβαρή ώστε να αποφεύγονται τα «άκυρα πεσίματα».

Από εκεί και πέρα, επειδή τα πράγματα έχουν φτάσει σε οριακό σημείο, το όποιο αντιρατσιστικό κίνημα θα πρέπει

–          αφενός να δώσει όλες του τις δυνάμεις εναντίον της Ε.Ε. και των συνθηκών της, τύπου Δουβλίνου ΙΙ κ.λπ. Αν δεν ματώσουμε στην κυριολεξία, αν δεν κάνουμε γης μαδιάμ τα γραφεία της Ε.Ε. και τις πρεσβείες τους, δεν πρόκειται να καταφέρουμε τίποτα.

–          και αφετέρου πρέπει να οργανωθεί «στρατιωτικά» και να μεταφέρει τον πόλεμο από το επίπεδο νεοναζί εναντίων μεταναστών, σε επίπεδο αντιρατσιστών εναντίον νεοναζί ή και κράτους. Ο πόλεμος είναι αναπόφευκτος: ή θα τον μετατρέψουμε σε εμφύλιο ή θα πάρει χαρακτηριστικά εθνικά και τότε είναι από χέρι κερδισμένος από τους νεοναζί. Ή θα βγούμε εμείς να χτυπηθούμε με τους νεοναζί, ή θα σκοτωθούν με τους μετανάστες, και θα έχουν την υποστήριξη σχεδόν όλης της κοινωνίας.

Επίσης σε ότι αφορά την αυτοοργάνωση των μεταναστών: θεωρώ την αυτοοργάνωση αναγκαία, και σε επίπεδο άμυνας, ιδιαίτερα για την αυτοπροστασία των ίδιων στις γειτονιές τους, στα σπίτια τους, στα τζαμιά τους, στα μαγαζιά τους, στις δουλειές τους. Κανείς δεν πρόκειται να πει τίποτα, ή έστω δεν πρόκειται να γίνουν πολλά, αν αφήσουν στον τόπο έναν Χρυσαυγίτη που τους επιτέθηκε μέσα στο σπίτι τους ή στο τζαμί τους.

Όμως μια αυτοοργάνωση που καταλήγει σε διαμαρτυρίες που δίνουν την εντύπωση στους παραέξω ότι η πρωτεύουσα της χώρας έχει καταληφθεί από φανατικούς ισλαμιστές, και μάλιστα βίαιους, θεωρώ πως είναι άκρως αντιπαραγωγική.

Ή θα αλλάξουμε όλοι – αντιρατσιστές και μετανάστες – άμεσα τις τακτικές μας, ή  η ήττα θα έρθει αγκαζέ με τη φρίκη…